مطالب

وقتی که سردار ایرانی دست فلسطینیان را پر کرد


چهارشنبه , 10 دی 1399
وقتی که سردار ایرانی دست فلسطینیان را پر کرد
بسیاری از محافل سیاسی جهان درباره عوامل زنده ماندن نام فلسطین و شکست پروژه های غرب در این سرزمین را مورد بررسی دقیق قرار داده اند.
کشورهای عربی تاکنون ۵ جنگ با اسراییل بین سال های ۱۹۴۸ تا ۱۹۸۲ صورت دادند، بی آنکه بتوانند کاری از پیش ببرند.
به راستی عوامل زنده ماندن نام فلسطین و شکست پروژه های غرب در این سرزمین چیست؟ حمایت های میلیون دلاری کشورهای عربی از تشکیلات خودگردان که نتیجه ای جز هماهنگی های امنیتی و سازشکاری با اسراییل در پی نداشته است.
طرح ابتکاری عربستان که از سوی شارون به مسخره گرفته شد و اعلام کرد که حیف آن قلم و کاغذی که صرف نوشتن این طرح شد!
موضع کشورهای عربی در برابر ۱۳ سال محاصره نوار غزه، توسعه شهرک سازی در کرانه باختری نیز برگ دیگری از مواضع شرم آور آنهاست.
اگر بخواهیم عوامل زنده ماندن نام فلسطین و شکست پروژه های غرب در این سرزمین را بررسی کنیم، باید نگاهی به حمایت ایران از گروه های فلسطینی داشته باشیم.
رهبر ایران آیت الله علی خامنه ای رسما اعلام کرد که سردار قاسم سلیمانی دست گروه های مقاومت فلسطین را برای مواجهه با اسراییل آن زمانی که خالی بود، پر کرد.
اینکه اسراییل در مواجهه با گروه های مقاومت فلسطین تنها پس از ۴۸ ساعت خواستار آتش بس می شود، به دلیل حمایت میلیون دلاری کشورهای عربی از محمود عباس یا طرح سعودی برای سازش نیست، بلکه دلیلش زبان زوری است که حماس و جهاد اسلامی در برابر اسراییل بکار می گیرند.
اسراییل فقط زبان زور سرش می شود و نیروی قدس سپاه ایران با فرماندهی سردار قاسم سلیمانی توانست فلسطینیان را چنان از توان بازدارندگی برخوردار کند، که با اسراییل با زبان زور برخورد کنند.
اینکه غرب نتوانست نام فلسطین را از ذهن ملت ها حذف کند، به دلیل بیانیه های تکراری و خسته کننده اتحادیه عرب یا مواضع شرم آور اعضای آن نیست که رسما اعلام کرده اند از جنگ با اسرییل خسته شده ایم و باید با آن صلح کنیم.
دلیل آن یک چیز است: “زبان زور” که فلسطینیان در برابر زورگویی های اسراییل در پیش گرفته اند.
 
 
 
 
۵


نظری برای این مطلب ثبت نشده است.

نظر

ارسال نظر برای این مطلب

مطالب مشابه

این رژیم ماندنی نیست
چهارشنبه , 30 آبان 1403

این رژیم ماندنی نیست

کاغذ را از دستم قاپید...
شنبه , 26 آبان 1403

کاغذ را از دستم قاپید...