ای قُدس!
ای معشوق قدیمی
ای مصداق آیه شریفه ” ان‌الله‌مع‌الصابرین ”
ای که در بند اسارت به سر میبری
ای که مُجاهدان طریقت شب را
به اُمید رزق شهادت سر بر خاک می‌نهند
و صبح وصال آن ها آزادی توست
اگر بخواهم‌ تو را وصف کنم
یقیناً حَقت ادا نمیشود..
ای قُدس!
ای آسایش ابدی ما!
ما را بدون تو چِ توان؟
ای قُدس چه زیبا شده ای…
بله؛
تو آبیاری شده ی خون پاک جوانان حریمت
هستی
که آنقدر زیبا مانند انگشتر عقیق زرد خراسانی
می‌درخشی
۰