بار دیگر، اربعین، بزرگ ترین اجتماع مذهبی جهان فرا می‌رسد. هر ساله صدها هزار عاشق با پای پیاده در راستای بزرگداشت حماسه جاویدان حضرت سیدالشهداء(ع) به سوی کربلای معلی رهسپار می‌شوند، لیکن این بار بدلیل شیوع این بیماری عالمگیر، از این فیض عظیم بی‌بهره ماند‌ه‌اند. هیچ کلمه‌ایی نمی‌تواند به توصیف امواج عظیم انسان‌های دلداده به خامس آل عباء (ع) بپردازد، که از محرم سال ۶۳ هجری تا به کنون، عاشقان اهل البیت(ع)، با شور و هیجانی هر چه توفنده تر به سمت سرور و مولای خویش می‌شتابند.
جهانیان شاهد بودند که هر اربعین، ساکنان شهرها و روستاهایی که در شش راه منتهی به کربلا واقع شده‌اند، با تمام خلوص خود برای پذیرایی از زائران سیدالشهداء (ع) مهیا می‌شدند. نبایست هیچگاه از یاد برد که مردم مومن و مسلمان عراق، سخاوتمندانه تمام امکانات خود را همچون مساجد، خانه ها، تکایا و مغازه‌ها را در اختیار زائران حرم حضرت عبدالله الحسین (ع) که از کشورهای مختلف بسوی کربلای حسینی گام بر می‌داشتند، قرار می‌دادند، تا میهمانان حضرتش بتوانند در آن امکان اسکان یافته، دمی بیاسایند تا بدین شکل فداکاری امام حسین (ع) بتواند همچنان پس از اعصار و قرون، اخوت اسلامی را به منصه ظهور گذارد.
کسانی که به اهداف والای حسین بن علی (ع) اعتقاد دارند، آرمان های متعالی وی را فراتر از زمان، مکان و جغرافیا می‌دانند. در حقیقت، امام حسین(ع) همچون شخصیت های مقدس سایر ادیان نیست بلکه آن حضرت فرای تمامی مذاهب و اعتقادات چون مشعلی فروزان وابدی که هیچگاه خاموش نمی‌گردد؛ راهنمای سالکان طریق حق است. در یک کلام بایست گفت که حضرت سیدالشهداء میراث تمامی انسان های خداپرست و آزاده است که به دنبال سرچشمه فضل و احسان هستند.
در طول تاریخ بشریت، هزاران هزار انسان، از رهنمون های راهگشای حسین (ع) الهام گرفته‌اند. کم نیستند رهبران بزرگ دنیا که مشی و روش زندگی حسین (ع) را سرمشق و الگوی خویش قرار داده‌اند.
مهاتما گاندی، رهبر نهضت استقلال هندوستان از یوغ استعمار پلید بریتانیا، درباره تاثیرات تعالیم والای امام حسین (ع) می‌نویسد: « من زندگی امام حسین(ع) آن شهید بزرگ اسلام را به دقت خوانده‌ام و توجه کافی به صفحات کربلا نموده‌ام و بر من روشن است که اگر هندوستان بخواهد یک کشور پیروز گردد، بایستی از سرمشق امام حسین(ع ) پیروی کند. ایمانم بر این اصل استوار است که اعتلاء و پیشرفت اسلام نه بدلیل استفاده از شمشیر بلکه مرهون پاکبازی خالصانه امام حسین (ع)، این شهید مقدس است.«
توماس کارلایل، مورخ برجسته اسکاتلندی، در باب الهامات خویش از حضرت سیدالشهداء می‌نویسد :«بهترین درسی که از صحنه ی غم انگیز کربلا می‌گیریم ،این است که امام حسین (ع) و یارانش به خدای یگانه ایمان راسخ و استوار داشتند.آنان با عمل خود ثابت و استوار کردند که کثرت عدد، آنجا که حق با باطل روبرو می‌شود به هیچ روی مهم نمی باشد. براستی که پیروزی معنوی حسین با قلّت یاورانش، بس شگفت آور است.»
آنتوان بارا، نویسنده و مسیحی بر این باور است که حضرت سیدالشهداء (ع) نه‌تنها از آن شیعیان و مسلمانان، بلکه متعلّق به همه ادیان و وجدان های آزاده است.
بارا سخت معتقد است که اگرچه یک پژوهشگر عیسوی است اما هیچگاه نمی تواند محبت و ارادت خود را از سبط رسوال اکرم (ص) مخفی نگاه دارد. این پژوهشگر متعهد لبنانی و نویسنده کتاب ارزنده «حسین در اندیشۀ مسیحیت» درباره قصد و انگیزه‌ی تألیف این کتاب می‌گوید: من جز تفصیلی از واقعۀ کربلا که به هنگام تحصیل می‌خواندیم، چیزی نمی‌دانستم تا اینکه دربارۀ زندگی حسین بن علی (ع) مطالعات انجام دادم و آنگاه متوجه شدم که واقعۀ کربلا حماسه‌ی بی‌نظیر تاریخ بشریت است و از اینکه اندیشمندان جهان اسلام عنایت کافی به تجزیه و تحلیل آن نداشته‌اند دچار بهت و حیرت شدم. آشکارا می‌گویم گر حسین (ع) از آن ما مسیحیان بود، در هر شهری بیرقی به نام او برمی‌افراشتیم، زیرا شهادت وی حادثه‌ای متعلّق به زمان خاص نیست، بلکه راه آزادی انسان و مبداء ازلی است که مسلمانان دیر یا زود به راز آن پی خواهند برد.»
۰