آمریکا هرچه پول و امکانات داشت داده بود به صدام تا ایران را به زانو
در بیاورد؛ اما نشد که بشود. وقتی دید صدام کاری از پیش نمی‌برد به عراق حمله کرد. می‌خواست بعد از گرفتن عراق خودش مستقیم به ایران حمله کند. نیروهای آمریکایی ریخته بودند توی نجف. زمزمه‌ها را می‌شنیدیم که
می‌خواهند بیایند سمت صحن و معلوم نبود چه بر سر مرقد امیرالمؤمنین(ع) در می‌آورند. خیلی از مجاهدان عراقی که در ایران بودند، برای دفاع آمده بودند.
مردم عادی هم بودند، اما نیاز به یک فرمانده خیلی احساس می‌شد. همان روزها سروکله حاجی پیدا شد، با دشداشه عربی آمده بود مقرمان نزدیک حرم امام علی(ع).
باورم نمیشد! پرسیدم: «حاجی چطور خودت رو به اینجا رسوندی؟».
چطورش را نگفت، ولی گفت: «اومدم این آمریکایی‌ها رو از نجف بندازم بیرون!».
خیلی از فرماندهان عراقی را شناسایی کرد و راه گذاشت جلوی پایشان. با مدیریتش گروه‌های مختلف مقاومت را هم آورد پای کار، همه که دست به دست هم دادند، شرّ نیروهای آمریکایی برای همیشه از سر مردم نجف کم شد.

راوی حجت الاسلام والمسلمين سید حمید حسینی
رئیس اتحادیه رادیو و تلویزیونهای اسلامی عراق