یک‌بار در محل کارش آن‌ قدر حالش بد
شده بود که برده بودندش بیمارستان بقیة الله.

کاری داشتم و هرچه زنگ می‌زدم تلفنش را
جواب نمی‌داد محل کارش هم جواب درستی
نمی‌دادند یک‌بار می‌گفتند رفته بیرون کار
داشته و یک‌بار می‌گفتند رفته تجدید وضو بکند.

ساعت ۹ شب بود که حاج‌ قاسم
تماس گرفت و گفت:

حاج‌ خانم حسین کمرش کمی درد گرفته
آوردمش بیمارستان احتمالا امشب نگه‌اش
دارند
اگر می‌خواهی بیا یک سر ببینش.

با بچه‌ها رفتیم بیمارستان حاج‌قاسم با
خنده گفت: بیا حسین این‌ هم بچه‌ها و نوه‌هایت

حسین خجالتی بود از حرف حاجی صورتش سرخ شد.

آن شب راضی نشد بیمارستان بماند
کمرش را با کمربند طبی بست و با آمبولانس
آوردیمش خانه.
دکتر تا یک ماه استراحت مطلق برایش
تجویز کرده بود اما مثل همیشه گوشش بدهکار نبود.

کمربند می‌بست و نمازهای واجبش
را ایستاده می‌خواند و نماز مستحبش را
نشسته یک هفته نشده رفت سر کار.

راوی: همسر بزرگوار شهید