چرا خدا ملت ایران را پیروز می‌کند؟خدا چرا امروز به جمهوری اسلامی پیروزی می‌دهد؟ و من معتقدم این پیروزی‌ها روز به روز بزرگ‌تر و وسعتش بیشتر خواهد شد. چه آمریکا، چه سعودی اگر بخواهد کاری کند ، نمی‌تواند کاری انجام بدهد. چون این اراده‌ی الهی است. این‌ها در مقابل اراده‌ی الهی پشیزی هم نیستند. چون این ملت آماده‌ی جانفشانی هستند، لیاقت پیروزی دارند. نصرت به نسبت لیاقت است. ما این ظرفیت را هم در رهبرمان داریم که بدون ادعا خادم باشد، خادم همیشگی باشد، برای کل عالم اسلامی بدون ادعا؛ و هم ملتی داریم که واقعا نشان داد یک ملت فداکاری است؛ هم برای ملتش، هم برای کشورش، هم برای مذهبش، هم برای اسلام. شما رزمندگان مدافع حرم، امروز جزء این هستید. امروز شما پرچمدار این حرکتید. انتخاب شده‌های الهی هستید و برای این کار و پرچم دست شماست. حقش را خوب ادا کنید.



در خیبر ، پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله شمشیر را در دست کسی داد که حقش را ادا کرد. او، امیرالمؤمنین صلوات الله علیه بود. در خیبر را از جا کند . او در را که کند، دستش قوی‌تر از دست دیگری نبود که مچ‌گیری کنند ببینند امیرالمؤمنین صلوات الله علیه چقدر قدرت دارد. آن قدرت ایمان امیرالمؤمنین صلوات الله علیه بود. آن که در جنگ‌ها پیغمبر صلوات الله علیه و آله را نصرت می‌کرد، ایمان بود، نه قدرت شمشیر. این آمریکایی‌ها را ببینید. آمریکا بیش از یک میلیون نفر نیرو دارد. این نیرو با همه‌ی امکاناتی که دارد، وقتی قدرت ایمان ندارد، به عراق که می‌آید، برای سرباز خودش پوشاک بچه‌ها را برای بزرگسال‌ها تهیه می‌کند و به پای او می‌کند که از ترس از تانک خارج نشود.اما شما با این کلاش‌تان، با این اسلحه‌ی عادی‌تان، افتخار آفریدید. چرا؟ چون از جان گذشتید.



البته ما از جان گذشتیم، نه این‌که تدبیر نکنیم. نه این‌که بر مبنای تدبیر عمل نکنیم، نه. با تدبیر عمل می‌کنیم؛ اما از مرگ ترس نداریم. تدبیر می‌کنیم، حکمت به خرج می‌دهیم، با دقت عمل می‌کنیم، دشمن را در نظر می‌گیریم، همه چیز را در نظر می‌گیریم؛ اما ترس از جان خودمان نداریم. لذا کسی که ما را از کشتن بترساند، مثل کسی است که به ما مدال می‌دهد. آن نوشته‌ی شهیدمان یادم آمد؛ شهید علی محمدی‌پور ، فرمانده گردان بود. او در دفترچه‌اش نوشته بود: ای برادر عرب که تو به دنبال منی و من به دنبال تو! به خدا قسم اگر مرا شهید کنی، شفاعتت می‌کنم.



ما در این‌جا هستیم، باید دقت هم بکنیم . حلال و حرام را باید دقت بکنیم. زندگی مردم را باید دقت بکنیم. بیت مردم را نمی‌توانیم همین‌طوری تصرف کنیم. نماز می‌خوانیم باید دقت کنیم. این‌جا جای مستحبات است. این‌جا جای نافله‌ی شب است. این‌جا نزدیک‌ترین نقطه به خدا است.



کتاب ذوالفقار/به اهتمام:علی اکبر مزد آبادی/صفحه۱۴۴-۱۴۵ نفیسه طاهری
۲