احترام خاصی برای علما قائل بود و در نهایت ادب با آنها برخورد میکرد؛مخصوصاً با آیت ا… سیستانی.در مورد شرایط عراق حتماً با ایشان مشورت میکرد.دیدگاه خودش را برای علما توضیح میداد و سعی میکرد با دلایل منطقی مجاب شان کند.اگر بواسطه ملاحظاتشان قبول نمیکردند، حاجی تابع آنها میشد و روی نظرش، هرچند درست بود، پافشاری نمیکرد.بین گروه های شیعی در مسائل سیاسی اختلاف ایجاد شده بود.مخفیانه وارد عراق شد و با ابراهیم جعفری دیدار کرد.خودش برایم تعریف کرد و گفت: از جعفری خواستم برای حفظ اتحاد بین گروه های شیعی استعفا بده.او و اطرافیانش از اول سماجت کردند و هر چه استدلال آوردم، متقاعد نشدند.دست آخر گفتم:آقای جعفری! این نظر من نیست، نظر حضرت آقاست.ابراهیم جعفری داشت چای میخورد، قند هنوز توی دهانش بود، فنجان را روی میز گذاشت و گفت: کاغذ بیارین تا استعفامو بنویسم.آنروز پیش ولایتپذیری جعفری کم آوردم …
نقل از : حسن پلارک وکیل ۲۰۲
۱
نظر
ارسال نظر برای این مطلب