یکی از ویژگی‌های حاج‌ قاسم، مردم‌داری
و مردم‌یاری او بود. دلش آن‌ قدر از عشق مردم
مسلمان و با ایمان پُر بود که در اوج تواضع
با آن‌ها برخورد می‌کرد

جبهه النصره، حلب را محاصره کرده بود
وقتی مردم می‌خواستند از حلب خارج بشوند،
حاجی خودش یک وانت دستش بود و افراد مسن
را سوار می‌کرد و می‌رساند به اردوگاه
مردمی حلب.

خیلی سفارش می‏‌کرد مردم در آن هوای سرد
حتما لباس گرم و پتو و لوازم خواب
راحت داشته باشند. توصیه و پیگیری جدی به
تامین آب، غذا، بهداشت و درمان آن‌ها را داشت.

دلسوز مردم بود و می‌گفت این بندگان خدا،
مظلومند. هیچ ‌وقت آخ‌آخ و وای‌وای
گفتنش برای کودکان خردسال و مردان
و زنان سالخورده را فراموش نمی‌کنم

تا جایی که می‌توانست،
مشکلات مردم را حل می‌کرد

یک روز از کرمان برگشته بود و خیلی خسته بود
گفت انگار از زیر غلتک رد شده‌ام. پرسیدم
چرا؟ گفت از بس مراجعه‌کننده داشتم
این مردم چشم‌شان به کمک امثال ماست
من هم تا جایی که بتوانم کمک می‌کنم

رنج مردم، درد و رنج خودش بود
لقب «سردار دل‌ها» واقعی است
چون بر دلها حکومت می‌کرد.

راوی: سردار فلاح‌زاده